Judith Visser: “Toen ik klein was, wilde ik later een stoer beroep: bij de landmacht of beren verzorgen in de dierentuin.” Dat is het uiteindelijk niet geworden, maar na jaren in een andere sector de overstap maken naar het onderwijs is minstens even stoer. Judith staat als zij-instromer voor de klas op de Gooise Daltonschool in de Hilversumse Meent.

“Ik ben begonnen met een studie rechten, maar dat was niks voor mij, veel te theoretisch.. Toen ben ik marketingcommunicatie gaan studeren aan de Hogeschool Utrecht. Dat vond ik wel leuk en deze studie heb ik snel afgerond. Omdat ik op 21-jarige leeftijd nog niet goed wist wat ik voor werk wilde gaan doen ben ik nog Kunstgeschiedenis gaan studeren. Daar had ik altijd al een voorliefde voor. Ik heb mijn bachelor en master Kunstgeschiedenis gedaan en ondertussen stage gelopen bij veilinghuis Christie’s. Dat beviel heel goed. Ik ben er een heel tijdje gebleven en hoopte daar na mijn studie aan de slag te kunnen, maar toen ik afstudeerde in 2012 stortte de hele kunstmarkt in. Veilinghuizen hebben veel mensen moeten ontslaan en er was helaas geen plek voor mij.”

Iets dat beter bij me past
“Via via werd ik inkoopassistent bij HEMA op de afdeling Wonen & Interieurtextiel. Het was een leuk team. Ondanks dat ik er  creativiteit in kwijt kon was ik uiteindelijk toch vooral bezig met omzetten en daar haalde ik weinig energie uit. Toen ben ik op de afdeling formulemanagement terechtgekomen en dat vond ik heel leuk. Ik kreeg er veel verantwoordelijkheid maar ik was daar nog niet aan toe vond ik zelf. Je moet echt gemaakt zijn voorde hiërarchie in zon groot bedrijf. Ik heb in die periode altijd in mijn achterhoofd gehad: ik ga ooit iets doen wat beter bij me past, maar ik weet nu nog niet wat.”

Jij moet voor de klas
“Vlak na elkaar zijn er een aantal collega’s weggegaan om zich om te laten scholen tot leerkracht. Dat vond ik wel interessant en ik heb met hen gepraat. Maar het moest echt bezinken. In die tijd zijn mijn eerste twee kinderen geboren enwas ik voornamelijk met mijn gezin bezig. Ik ben nog geswitcht naar een rol als projectmanager bij een marketing designbureau, maar het bleef kriebelen. Mijn moeder, oma en schoonmoeder zijn leraar geweest en riepen allemaal: ‘Jij moet gewoon voor de klas. Dat is wie je bent’. In 2020 ben ik me er actief in gaan verdiepen. Meelopen op een school. Veel met mensen praten. Vragen hoe anderen het doen in combinatie met een jong gezin. Het heeft al met al wel drie jaar geduurd voor ik de knoop had doorgehakt”.

Stoomtraining
“Toen kwam ik bij STIP en daar startte een traject waarin je het eerste half jaar als zij-instromer boventallig geplaatst wordt, zodat je een aantal dagen per week kunt meedraaien in een klas.
Ik ben in november 2020 gestart met meekijken en na drie maanden ben ik zelf halve dagen gaan lesgeven, vervolgens hele dagen en op een gegeven moment draaide ik drie dagen per week zelf een klas en keek er iemand mee. Eigenlijk kun je het zien als een stoomtraining. Er wordt dan nog een geschiktheidsonderzoek gedaan vanuit de Hogeschool Utrecht om te kijken of jij per direct zelfstandig een klas kan draaien. Dat oordeel was positief. In augustus 2021 heb ik ook vier dagen per week zelfstandig een combinatiegroep 3/4 opgestart. Ik had dit nog nooit gedaan en vond het reuze spannend, maar het klopte en ging hartstikke goed. Dat gaf de bevestiging dat het een goede keuze is geweest.”

Hoe het lesgeven bevalt
“Het lesgeven bevalt heel erg goed. Ik vind het fijn dat je een dagprogramma volgt. Een schooljaar is opgedeeld in periodes, dat vind ik ook prettig. Er zit een structuur achter, je weet waar je aan toe bent. Daardoor kun je volledig inhoudelijk bezig zijn met de lesstof en het begeleiden van de kinderen. En het geeft natuurlijk super veel voldoening als een kind zegt: ja juf, nu snap ik het! Het is een leuke sfeer, er gebeurt altijd wel iets. Ik heb geen dag gedacht: had ik nog maar een kantoorbaan.”

Pittige combi
“De combinatie werken en studeren, is wel echt pittig. Je bent ook ’s avonds bezig en heel vaak in het weekend. Op dinsdag gaan mijn eigen kinderen naar school en de opvang en die dag besteed ik aan mijn studie. Dan zit ik de hele dag achter de computer. Zo’n dag heb je echt nodig anders kom je tijd tekort. Ik ben nu klaar met mijn colleges, die kwamen er een tijd lang op de dinsdagavond ook nog bij. Ik heb in de tussentijd ook nog een derde kindje gekregen. Als ik het zo allemaal opnoem denk ik wel: hoe heb ik dat gedaan?! Maar omdat ik het heel leuk vind en het goed gaat, krijg ik er ook heel veel energie van. Dat is ook wat ik hoopte te vinden in dit werk. En dat is gelukt.”

Wat ik moeilijk vind
“Ik kan mijn eigen kinderen op de dagen dat ik werk niet zelf naar school brengen, niet ophalen en niet bij vieringen zijn. Als het kerstdiner van mijn kinderen op dezelfde dag valt als hier op school, sta ik hier het kerstdiner te vieren. Het vraagt dus ook wat van je partner. Maar goed, ik vind het ook weer leuk dat zij nu ook naar school gaan en ik precies weet wat ze daar doorlopen. Het moeilijkste in het onderwijs is dat het nooit af is. Je kunt maar door blijven gaan. Dan moet je op een gegeven moment wel tegen jezelf kunnen zeggen: hier stopt het.”

Toekomstplannen?
“Nee, op dit moment heb ik geen ambitie om bijvoorbeeld directeur te worden. En nee, op een middelbare school met pubers werken zie ik ook niet voor me. Het lijkt me wel heel interessant om me verder te verdiepen in de pedagogische kant. Wanneer kinderen problemen hebben, hoe je die kunt helpen. Eerst maar eens mijn studie afronden en dit traject goed op de rit zetten, dan ben ik al heel trots op mezelf.”