Annemieke van Weeghel vindt rust en continuïteit heel belangrijk op ‘de Annie’. ‘Dat staat of valt met de mensen voor de klas. Dat staat nu zeker onder druk.’ Maar een tobber is de opgewekte directeur van SBO Annie MG Schmidtschool zeker niet. ‘We kijken hier altijd naar wat het kind wél kan.’

Onderwijsmens
Annemieke is sinds vijf  jaar directeur van de Annie MG Schmidt school, een basisschool voor speciaal basisonderwijs. Ze noemt zichzelf een ‘echt onderwijsmens’. En dat blijkt uit haar razendsnelle opsomming van onderwijservaring. Gestart in het reguliere onderwijs als juf bij de Nassauschool, via intern begeleider naar een functie als directeur. ‘Toen ik eind veertig was, kinderen op kamers, kwam zoals bij veel mensen de tijd voor reflectie. Ga ik de rest van mijn werkende leven iets heel anders doen of zoek ik binnen het onderwijs een nieuwe impuls? Met mijn overstap naar Elan, de stichting waar een groot aantal scholen in het speciaal onderwijs in het Gooi onder vallen, heb ik gekozen voor het laatste.’

Armen net iets te kort
‘Verschil maken voor wie het verschil nog niet gemaakt is’ werd gezegd toen. Ik dacht eerst bléh wat pathetisch, maar het is toch heel erg waar!’ ‘In het reguliere onderwijs waren mijn armen altijd net iets te kort’, vervolgt Annemieke. ‘Hier kun je echt meer betekenen voor kinderen en hun ouders. Het heeft mijn blik verruimd. Je werkt hier in een multidisciplinair team met professionals op allerlei vakgebieden. En allemaal hebben we hetzelfde belang voor ogen: dat van de kinderen.’

Derde of vierde school
‘We krijgen hier veel kinderen en ouders voor wie onze school de derde of vierde basisschool is. Dan is echt het vertrouwen weg en moet je heel erg waar maken wat je zegt. Hier ben je welkom. Je hebt misschien een kind met belemmeringen, maar wij kijken naar wat jouw kind wel kan en nodig heeft. De kinderen zijn vaak gefrustreerd of geblokkeerd. Je kunt misschien niet zo goed leren op een bepaald vlak, maar je hebt heel veel andere talenten. Het onderwijssysteem is niet passend voor alle kinderen. Dat zegt meer over het Nederlandse schoolsysteem dan over het kind.’

Gezamenlijke drive
Op de vraag hoe Annemieke Elan zelf ervaart als werkgever, hoeft ze niet lang na te denken. ‘Er is een prettige sfeer en er is onderling veel contact. We delen expertise en ervaringen. Daarbij werk je binnen het speciaal onderwijs ook veel samen met andere instanties, zoals jeugdzorg of de gemeente. Dat verrijkt het werk.’ ‘Ik leer hier anders naar kinderen kijken. Niet in belemmeringen denken en je afvragen wat er nodig is. Dit vind ik hier, iedereen kijkt zo, dat is een gezamenlijke drive die heel fijn is.’

Maatwerk
Hoe kijkt Annemieke aan tegen het samenwerkingsverband om gezamenlijk leraren te trekken in de regio? ‘Ik denk dat het zinnig is als aanvulling, boven op wat de besturen en de scholen zelf doen. Geïnteresseerden kunnen op die manier grasduinen in het totale regionale aanbod.  Een zij-instromer kan misschien een beetje verdwalen. Daar is toch echt maatwerk nodig.’ Er volgt gelijk een uitnodiging. ‘Iemand die overweegt het speciaal onderwijs in te gaan, kan hier overigens altijd een keertje komen kijken. Daar zijn we heel laagdrempelig in.’

Noot redactie: Annemieke is inmiddels directeur bij de Beatrixschool in Huizen.